اکتبر، ماه ملی محافظت از شنوایی است. در حالی که سطح قند خون می تواند در طول زمان بر گوش تأثیر بگذارد، اقداماتی وجود دارد که می توانید برای پیشگیری، تشخیص و مدیریت کم شنوایی انجام دهید.

تخمین زده می شود که 48 میلیون نفر در ایالات متحده دچار کم شنوایی هستند، با این حال فقط 20٪ از افراد تشخیص داده شده و تحت درمان قرار گرفته اند. کم شنوایی اصلاح نشده می تواند باعث شود که فرد نسبت به آنچه در اطرافش اتفاق می افتد سردرگم و بی توجه به نظر برسد و حتی با تغییرات شناختی مرتبط است. از دست دادن شنوایی همچنین می تواند باعث شود فرد احساس افسردگی، انزوا، تنهایی یا اضطرب کند.

علاوه بر این، افراد مبتلا به دیابت بیشتر در معرض کاهش شنوایی هستند. برای اطلاعات بیشتر در مورد ارتباط بین کم شنوایی و دیابت و همچنین راه های پیشگیری از کم شنوایی و نکاتی برای انتخاب سمعک در صورت نیاز به خواندن این مقاله ادامه دهید.

علائم کم شنوایی

از دست دادن شنوایی می تواند به آرامی و در طول زمان اتفاق بیافتد- در واقع، افرادی که با آنها وقت می گذرانید ممکن است قبل از اینکه شما متوجه شوید مشکلی در شنوایی خود دارید متوجه آن شوند - بنابراین استفاده از این شش نشانه ی کم شنوایی برای انجام خودآزمایی می تواند مفید باشد. ممکن است کم شنوایی داشته باشید، اگر:

· به طور مرتب از مردم بخواهید که بلندتر صحبت کنند.

· در شنیدن صدای افرادی که ملایم صحبت می کنند یا کودکان مشکل دارید.

· در پیگیری مکالمات با چند نفر مشکل دارید.

· صدای تلویزیون یا سایر دستگاه های صوتی را برای شنیدن زیاد می کنید، یا اغلب دیگران به شما می گویند که صدای دستگاه را خیلی بلند کرده اید.

· اغلب فکر می کنید افرادی که با شما صحبت می کنند در حال زمزمه کردن هستند.

· در مکان های پر سر و صدا مانند رستوران ها و وسایل نقلیه عمومی در شنوایی مشکل دارید.

عوامل خطر کم شنوایی

افرادی که به‌ویژه در معرض خطر کم شنوایی قرار دارند، افرادی هستند که به پیش دیابت یا دیابت مبتلا هستند و سطح گلوکز خونشان برای مدت طولانی بالا بوده، بالای 60 سال سن دارند وBMI بالای 25 دارند.

چرا کاهش شنوایی ممکن است با دیابت مرتبط باشد

افراد ممکن است به دلایل مختلفی از جمله افزایش سن یا گذراندن زمان زیادی در اطراف صداهای بلند در طی سالیان طولانی، یا تروما دچار کم شنوایی شوند. در حالی که افراد مبتلا به دیابت و پیش دیابت ممکن است به این دلایل دچار کم شنوایی شوند، همچنین ممکن است به دلیل داشتن سطوح بالای قند خون در یک دوره زمانی طولانی، معمولاً چندین سال، کم شنوایی را تجربه کنند.

کاهش شنوایی در افراد مبتلا به دیابت در مقایسه با افراد هم سن بدون دیابت، دو برابر بیشتر است. سطوح قند خون که به طور منظم بیش از حد بالا باشد، همراه با سطح کلسترول بالا و فشار خون بالا در طول سال ها، می توانند به عروق خونی کوچک و اعصاب گوش داخلی آسیب برسانند. آسیب به طور خاص در حلزون گوش رخ می دهد، بخشی از گوش که نقش اساسی در نحوه ی شنیدن صدا دارد.

در استانداردهای مراقبت انجمن دیابت امریکا، کلسترول HDLپایین، بیماری عروق کرونر قلب، نوروپاتی محیطی و سلامت عمومی ضعیف به عنوان عوامل خطر برای اختلال شنوایی در افراد مبتلا به دیابت گزارش شده است.

مشکلات قلبی عروقی، نارسایی احتقانی قلب و یا بیماری کلیوی، که همگی در افراد مبتلا به دیابت رایج هستند، ممکن است به مرور زمان شنوایی را مختل کنند.

چگونه و چه زمانی غربالگری کم شنوایی را انجام دهیم

اولین قدم توصیه شده توسط محققان این است که شنوایی خود را بررسی کنید. اگر متوجه برخی یا همه ی علائم کم شنوایی ذکر شده در بالا شدید، شنوایی خود را در اسرع وقت ارزیابی کنید.

با یک ابزار آنلاین غربالگری کم شنوایی مانندHearScreenUSA شروع کنید تا تشخیص دهید آیا مشکلی دارید یا خیر. اگر در این آزمایش مشخص گردید که تا حدی دارای مشکلات شنوایی هستید، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد ارجاع به شنوایی سنج صحبت کنید، شنوایی سنج می تواند شنوایی، پردازش شنوایی و توانایی شما را در شنیدن صدای افراد در موقعیت های پر سر و صدا ارزیابی کند.

یک کارشناس شنوایی باید در مورد سابقه پزشکی شما نیز بپرسد و در مورد مراحل بعدی مانند نیاز به سمعک، پیگیری پزشکی و/یا هر چند وقت یکبار بررسی شنوایی خود را در آینده انجام دهید، به شما توصیه های لازم را بکند.

انجمن دیابت آمریکا توصیه می کند که افرادی که به تازگی دیابت برای آنها تشخیص داده شده است، با صلاح دید پزشک به شنوایی سنج ارجاع داده شوند. چه به تازگی بیماری دیابت برای شما تشخیص داده شده باشد چه برای مدتی طولانی به دیابت مبتلا باشید، باید شنوایی خود را سالانه یا در صورت نیاز در فواصل زمانی کوتاه تری بررسی کنید. در افرادی با نیازهای پزشکی خاص، مانند مبتلایان به دیابت، بیمه های درمانی دولتی یا خصوصی معمولاً یک آزمایش شنوایی سالانه را پوشش می‌دهند. از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود درخواست کنید تا شما را به یک کارشناس شنوایی معرفی کند تا تست های اولیه شنوایی را برای شما انجام دهد.

درمان کم شنوایی با جدیدترین سمعک ها

فناوری سمعک به پیشرفت خود ادامه می‌دهد: هر تغییری در شنوایی شما در طول زمان می‌تواند توسط کارشناس شنوایی‌ با تغییرات ساده اصلاح شود و برخی از سمعک‌ها همچنین قابلیت پیوند مستقیم به تلفن همراه را دارند و به طور خودکار نویز پس زمینه را در تنظیمات بلند کاهش می دهند. هر سمعک منجر به بهبود قابل توجهی در توانایی فرد برای برقراری مکالمه، عملکرد خوب در کلاس درس یا محیط کار و شرکت آسان در رویدادهای اجتماعی می شود.

همچنین ارتباطی بین کاهش شنوایی و زوال شناختی وجود دارد. در مطالعه‌ای که اخیراً منتشر شده، سمعک‌ها در افراد مبتلا به اختلال شنوایی، تغییرات شناختی را در بزرگسالان مبتلا به عوامل خطرزای زوال عقل، مانند فشار خون بالا و دیابت، تقریباً به نصف کاهش می‌دهند.

سمعک های بدون نسخه (OTC) که به تازگی توسط FDAتایید شده اند، می توانند گزینه خوبی برای انواع خاصی از کم شنوایی باشند. اگر در ارزیابی شنوایی توسط متخصص شنوایی‌، کاهش شنوایی خفیف یا متوسط تشخیص داده شود و در درک گفتار در محیط‌های ساکت یا پر سر و صدا مشکلی ندارید، خرید سمعک OTCمی‌تواند یک انتخاب عالی باشد. نقطه ضعف دریافت سمعک OTCو عدم مراجعه به متخصص سنجش شنوایی این است که فرد به سمعک خاصی متناسب با وضعیت شنوایی اش نیاز داشته باشد که تنها توسط متخصص شنوایی قابل سفارش باشد.

راه های کلی پیشگیری از کم شنوایی

افراد مبتلا به دیابت می توانند با حفظ سطح قند خون، چربی خون و فشار خون خود، خطر کاهش شنوایی خود را به حداقل برسانند. علاوه بر این، برخی اقدامات کلی وجود دارد که هر کسی می تواند برای جلوگیری از کاهش شنوایی انجام دهد:

· در زمان تشخیص دیابت، شنوایی خود را بررسی کنید، سپس سالانه مجدداً بررسی کنید.

· از ارائه دهنده ی مراقبت های بهداشتی خود بپرسید که آیا هر یک از داروهایی که مصرف می کنید می تواند به شنوایی شما آسیب برساند یا خیر، و اگر چنین است، در مورد گزینه های جایگزین صحبت کنید. برخی داروها ممکن است به گوش آسیب برسانند و باعث کاهش شنوایی، زنگ زدن در گوش یا اختلال در تعادل شوند، که شامل چندین آنتی بیوتیک، دیورتیک ها، سالیسیلات ها (آسپرین، استامینوفن) و برخی شیمی درمانی ها می شود.

· در اطراف صداهای بلند مانند ماشین چمن زنی، دمنده برگ و اره برقی از محافظ گوش استفاده کنید.

· صدای پس‌زمینه را کاهش دهید، خواه موسیقی در رادیو، جاروبرقی یا سر و صدای جمعیت باشد.

· قرار گرفتن در معرض سر و صدای تفریحی (مانند وسایل صوتی و شنود شخصی) و همچنین سر و صدای شغلی (مانند سر و صدای ساختمان) را به حداقل برسانید.

· از تمیز کردن گوش های خود با سواب پنبه ای، مداد یا گیره کاغذ خودداری کنید.

گوش، تعادل و دیابت

گوش محل سیستم دهلیزی است که اطلاعات مربوط به حرکت، وضعیت سر و هماهنگی حرکت با تعادل را در اختیار مغز قرار می دهد. این سیستم همچنین می تواند در اثر سطوح بالای قند خون در طول زمان آسیب ببیند. نگرانی در مورد مسائل تعادل، افزایش احتمال زمین خوردن و آسیب دیدگی است. زمین خوردن، به ویژه برای یک فرد مبتلا به دیابت که ممکن است نوروپاتی محیطی، کاهش گردش خون محیطی، یا بیماری چشمی مرتبط با دیابت (رتینوپاتی) داشته باشد، می‌تواند منجر به مشکلات دیگری شود که بر کیفیت زندگی تأثیر می‌گذارد و می‌تواند به راهی طولانی برای بهبودی نیاز داشته باشد.

علائم مشکلات تعادلی شامل احساس سرگیجه منظم، سبکی سر، احساس چرخش وسایل اطراف یا افتادن های مکرر است. اگر علائمی از مشکلات تعادلی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. آنها راه هایی برای ارزیابی تعادل و سیستم دهلیزی شما دارند. متخصص گوش یا شنوایی می تواند تعادل شما را به عنوان بخشی از ارزیابی شنوایی بررسی کند. توصیه های درمانی برای مشکلات تعادلی را می توان بر اساس نتایج آزمایش ارائه کرد.

برای پیشگیری یا تأخیر در بروز کم شنوایی اقداماتی وجود دارد که باید روزانه انجام دهید، مانند کنترل خوب قند، فشار خون و چربی‌ها. علاوه بر این، رفتارهای خودمراقبتی مانند تغذیه سالم، فعالیت بدنی، نظارت بر گلوکز و عدم استعمال دخانیات را در صورت امکان انجام دهید.

توصیه های این مقاله برای بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 1 و 2 است و کودکان و نوجوانان و همچنین افراد باردار مبتلا به دیابت را شامل نمی شود. اهداف خود را با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود در میان بگذارید. توصیه های مراقبتی ممکن است بر اساس تعدادی از عوامل شخصی، متفاوت باشند.

منبع:

https://diatribe.org/diabetes-and-hearing-loss